درس ششم

بسم الله الرحمن الرحیم

افحسبتم انما خلقنکم عبثا و انکم الینا لا ترجعون(المومنون۱۱۵)

انسان موجودی هدفدار: این آیه یکی از زنده ترین دلایل رستاخیز و حساب و جزای اعمال را بیان میکند. اینکه اگر قیامت و معادی در کار نباشد زندگی دنیا و عبث خواهد بود زیرا زندگی این دنیا با تمام مشکلاتی که دارد و با این همه تشکیلات ومقدمات و برنامه هایی که خدا برای آن چیده است اگر صرفا فقط برای همین چند روز باشد بسیار پوچ و بی معنی خواهد بود. از یک سو میبینیم آفرینش فوق العاده اعجاب انگیز است و در این میان تا آنجا که می دانیم انسان کاملترین موجود جهان است. از سوی دیگر میبینیم که این عالی ترین محصول شناخته شده ی عالم هستی در این عمر کوتاه خود از هنگام تولد تا مرگ با مشکلات و سختی ها دست وپنجه نرم میکند. آیا باور کردنی است که هدف این دستگاه بزرگ واین اعجوبه ی خلقت که نامش انسان است همین باشد که چند روزی به این جهان بیاید و عمرش را با رنج سپری کند قدری غذا بخورد لباسی بپوشد بخوابد و بیدار شود وسپس نابود گردد وهمه چیز پایان یابد؟ در این صورت آیا آفرینش بیهوده نیست و آیا هیچ عاقلی این همه تشکیلات را برای هدفی به این کوچکی مهیا میکند؟!(نمونه جلد۱۴صفحه ۳۴۴)