تفسیر درس پنجم

درس پنجم:

ان الذین لا یرجون لقاءنا و رضوا بالحیاة الدنیا واطمانوابها و الذین هم عن ءایاتنا غافلون(یونس-7)

دنیا زود گذر و فریبنده :علی(ع)آن که به حق دنیا را کنار گذاشته بود و زر زیور دنیا هرگز اورا نفریفت.در باره ی دنیا چنین میفریاید((شما را از دنیا بر حذر میدارم.که با هاله ای از خواهش های نفسانی،شیرین و سرسبز مینماید.خود را با نقد بودنش محبوب کرده و کالای اندکش را در دیده جلوه میدهد.در جامه ی ارزو ها خود را مینمایاند،و به فریب ، خویشتن را می آراید.شادمانی و نعمتش بر دوام نیست.واز درد و اندوهش امان نتوان یافت.بسیار فریبنده و ازار دهنده و رنگ به رنگ شونده و زوال یابنده پایان یافتنی و تباه شونده و شکمباره و مردم کش است. ...چه بسیار مردمی که بر دنیا اعتماد کردند.و دنیا دردمندشان گردانید و چه بسیار کسانی که بر او اعتماد کردند و بر زمینشان کوبید؟چه مردم پر ابهتی را که حقیر ساخت و چه مردم پر شوکتی را خوارکرد؟... آیا این است ان چه برای خود برگزیده اید یا بدان اطمینان داشته یا ازمند ان گشته اید؟بد سرایی است برای کسی که به او بد گمان نباشد یا از خطرش بیمی به دل راه ندهد.بدانید و خود میدانید که دنیا را خواهید گذاشت و از ان کوچ خواهید کرد.))

نهج البلاغه،خطبه ی110