درس سوم: سرمايه هاي انسان
وَلَقَدْ خَلَقْنا الْاِنسانَ وَ نَعْلَمُ ما تُوَسْوِسُ بِه نَفْسُه وَ نَحْنُ اَقْرَبُ اِلَيْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَريدِ
و آفريد انسان راوبه آنچه نفس او وسوسه می کند،آگاهیم وما به اونزدیکتریم از رگ گردن.
حیات جسمانی ماوابسته به رگ هایی است که خون رابه طور مرتب به قلب وارد واز آن خارج می کنندوبه تمام اعضاء می رسانندواگر لحظه ای در این عمل وقفه رخ دهدفورامرگ به سراغ انسان می آید.خداوند از رگ قلب ما نیزبه مانزدیکتر است.این شبیه همان تعبیری هست که در آیه ی 24 سوره ی انفال می فرماید:بدانید خداوندمیان انسان وقلب او حایل می شود.البته همه ی اینها تشبیه هست ونزدیکی خداوند از این هم برتر وبالاتر است هرچند مثالی از اینها رساتر در محسوسات پیدانمی شود.
با این احاطه ی علمی خداوند وبودن مادر قبظه ی روح قدرت اوتکلیف ما روشن است.نه افعال وگفتار ما از او پنهان است ونه اندیشه ونیت هاوحتی وسوسه هایی که از قلب ما می گذرد.توجه به این واقعیت انسان را بیدار می کندواو رابامسئولیت سنگین خود در دادگاه عدل الهی آشنا می کندواز انسان بی تفاوت موجودی متعهد می سازد.(نمونه جلد22 صفحه 244).
اراده وقتي به ايمان آراسته گردد غير ممكن را ممكن مي سازد.